Ο όρος «αυτόνομη θέρμανση» χρησιμοποιείται για να περιγράψει την εγκατάσταση κεντρικής θέρμανσης που παρέχει στους ιδιοκτήτες τη δυνατότητα ανεξάρτητης ρύθμισης της θερμοκρασίας χώρου μεταξύ των διαμερισμάτων της οικοδομής. [1]·

Η αυτονόμηση των διαμερισμάτων μπορεί να γίνεται με έλεγχο από έναν θερμοστάτη χώρου και:

  • βάνα αυτονομίας (σε κεντρική θέρμανση).
  • θερμοστατικές κεφαλές / ασύρματες θερμοστατικές κεφαλές (σε κεντρική θέρμανση).
  • αυτονόμηση με κυκλοφορητές σε (κεντρική θέρμανση).
  • ατομικός λέβητας αερίου (υπό προϋποθέσεις)
  • ατομικός λέβητας θέρμανσης πετρελαίου (υπό προϋποθέσεις)
  • αντλία θερμότητας
  • ατομικός λέβητας πέλλετ (υπό προϋποθέσεις)
  • ηλεκτρική θέρμανση

Πίνακας περιεχομένων

  • 1 Τα πλεονεκτήματα της κεντρικής θέρμανσης.
  • 2 Γιατί αυτόνομη θέρμανση.
  • 3 Τρόποι μέτρησης της κατανάλωσης σε εγκαταστάσεις κεντρικής θέρμανσης
  • 4 Τρόποι αυτονόμησης με ατομικό σύστημα θέρμανσης.
  • 5 Πηγές

Τα πλεονεκτήματα της κεντρικής θέρμανσης.

Παρά τα μειονεκτήματα της και τις προστριβές που μερικές φορές δημιουργεί η χρήση της, η θέρμανση με κεντρική εγκατάσταση είναι σχεδόν πάντοτε ο οικονομικότερος τρόπος θέρμανσης μιας οικοδομής, ή αν δεν είναι, μπορεί να γίνει, με βελτίωση και εκσυγχρονισμό της εγκατάστασης θέρμανσης.. Γι αυτό θα πρέπει πρώτα να εξαντλούνται τα περιθώρια συνεννόησης μεταξύ συνιδιοκτητών πριν αυτοί αποφασίσουν να αποσυνδεθούν από την κεντρική θέρμανση.

Γιατί αυτόνομη θέρμανση.

“Μη-αυτόνομη” θα μπορούσε να χαρακτηριστεί μια εγκατάσταση θέρμανσης (συνήθως παλιάς πολυκατοικίας) που αποτελείται από έναν κεντρικό λέβητα που τροφοδοτεί με ζεστό νερό τα θερμαντικά σώματα όλων των διαμερισμάτων ταυτόχρονα, μέσω σωλήνων που διατρέχουν κατακόρυφα την οικοδομή, όπως στο ακόλουθο σχήμα:

Στις παλαιότερες εγκαταστάσεις, οι σωληνώσεις της θέρμανσης είναι κοινές για όλα τα διαμερίσματα της οικοδομής και συνήθως διατρέχουν την οικοδομή με περισσότερες από μία κεντρικές κατακόρυφες στήλες που διέρχονται από όλες τις ιδιοκτησίες. Έτσι, στις οικοδομές αυτές, δεν είναι δυνατή η ανεξάρτητη ρύθμιση της θερμοκρασίας σε κάθε διαμέρισμα, αλλά τα διαμερίσματα θερμαίνονται όλα μαζί τις ώρες που λειτουργεί η εγκατάσταση.

Το γεγονός αυτό έχει αρνητικές επιπτώσεις τόσο στην ποιότητα της θέρμανσης όσο και στο κόστος λειτουργίας της εγκατάστασης. Στις οικοδομές αυτές η ομοιομορφία στην θερμοκρασία κάθε διαμερίσματος εξαρτάται από την ακρίβεια και την επιτυχία της μελέτης θέρμανσης και την συνολική ποιότητα κατασκευής (κυρίως όσον αφορά στη μόνωση) της οικοδομής. Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις στις οποίες πολλά διαμερίσματα σε τέτοιες οικοδομές υπερθερμαίνονται κατά τις ώρες θέρμανσης και οι ένοικοι αναγκάζονται να ανοίξουν τα παράθυρα και τις μπαλκονόπορτες (πράγμα που συνεπάγεται μεγάλη σπατάλη ενέργειας), όπως επίσης δεν είναι και λίγες οι περιπτώσεις διαμερισμάτων που δεν θερμαίνονται επαρκώς (κυρίως στον τελευταίο όροφο της οικοδομής).

Τρόποι μέτρησης της κατανάλωσης σε εγκαταστάσεις κεντρικής θέρμανσης

Η ανεξαρτητοποίηση των διαμερισμάτων σε μια οικοδομή, μπορεί να γίνει με τρεις τρόπους:

  • Με την ωρομέτρηση.
  • Με θερμιδομέτρηση
  • Με ασύρματο σύστημα αυτονόμησης με θερμοστατικές κεφαλές

διατηρώντας την εξάρτηση των διαμερισμάτων από την κεντρική θέρμανση

Τρόποι αυτονόμησης με ατομικό σύστημα θέρμανσης.

Τα συστήματα που ενδείκνυνται για την κατασκευή ατομικής εγκατάστασης, είναι:

  • Αυτόνομη θέρμανση με ατομική μονάδα φυσικού αερίου.
  • Αυτόνομη θέρμανση με ατομικό λέβητα πετρελαίου
  • Αυτόνομη θέρμανση με αντλία θερμότητας.
  • Αυτόνομη θέρμανση με ηλεκτρικό λέβητα
  • Αυτόνομη θέρμανση με ηλεκτρικά θερμαντικά σώματα